Wednesday, April 30, 2008

koottu

ഒടുവില്‍,
ജീവന്‍റെ കൂടും ഒഴിഞ്ഞു
നിലാവിന്നും അപ്പുറത്തേക്ക്
ഞാന്‍ നിന്നെപ്പിരിന്ഞ്ഞു 
പോയെന്നകിലും.....

നിന്‍റെ ഏകാന്തതയില്‍,നിന്നെതഴുകുന്ന കാറ്റായി,
നേരതവിരലുകള്‍ കൊണ്ട് 
സാന്ത്വന സ്പര്‍ശമെകുന്ന മഴത്തുള്ളിയായ്
വേദനികളില്‍ കൂടെയിടരുന്ന നീലാംബരിയായ്‌,
മനസ്സിന്‍റെഇരുട്ടറയില്‍ 
മെഴുകുതിരി വെട്ടമായ്-ഉരുകിയുരുകി...

ഞാന്‍ നിന്നരികിലുണ്ടാകും
നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്‍ അഗാധതയില്‍ നിന്നും
ഞാനൊരു വിസ്മ്രിതിയായ് പൊളിഞ്ഞാലും...

                   -മനിഷ്പൊതുവാള്‍